سال سیاهیست

حالا دیگر  خواب زمستانی هر نهال هم  می داند

خون بهای رویای  سبزی امسال

چگونه به عزای عزیزان می نشاندمان

بوی صبا داشت و قامت بلند موسیقی ایرانی را

جایی هم برای ماندن نبود

آرام بخوابی مهربان  سخت کوش.

به همیشه ماندنی در گوش و هوش موسیقی ایران زمین، استاد فرامرز پایور